Perspektief

Verlede week en Vrydag het my vriend, JC, die besluit geneem om met die volle waarheid vorendag te kom, en dit is nie om ‘n inskrywing te doen met die terms “individu” en “die persoon” nie. Die inskrywing “Vier Jaar” beskryf die teistering en afknouerigheid wat ek moes ervaar vir die afgelope vier, amper vyf jaar. JC het dit op homself geneem om die persoon se naam bekend te maak in die inskrywing, asook skermgrepe te plaas om te bewys dat daar wel waarheid is en dat beide van ons nie die boelies is soos wat daar beweer was nie.  Laat ek in hierdie inskrywing noem dat dit vir JC nie ‘n baie maklike besluit was om hierdie opsie te neem nie, maar op een of ander manier moes die waarheid uitkom en hy het dit gedoen omdat hierdie hele ellendige ervaring vir my tot ‘n einde moes kom.

Ek het sedert 2014 vir Reeva Steenkamp en haar familie verdedig en ondersteuning vir hulle gewys na die moord op Reeva en die mense se negatiewe reaksies daarna teenoor haar en haar familie. Ongelukkig vir my het ek nie rekenskap gehou oor hoe mense teenoor my sou optree toe ek my steun gewys het vir Reeva se familie nie. Ek het vir die laaste vier jaar die prys betaal deur dat ek geteister, afgeknou en afgekraak was deur meer spesifiek, Stephanie de Kock. Dit het op Facebook begin en later oor op Twitter oorgegaan.

Ek kan bevestig dat ek in die besit is van skermgrepe waar ek afgeknou was deur Stephanie, sowel as die dag waar ek geteister was dat een meisie uit die bloute gevra het wie die Big Bully girl (sic) is. Tydens 2017 en 2018 was ek basies net afgeknou deur Stephanie gewees, totdat ek haar daardie aand van 25 September 2018 haar geblok het van Fight Against Violence and Abuse se profiel. Die whatsapp boodskap bevestig dit, al het Stephanie met die storie vorendag gekom dat ek haar geblok het die 27ste September 2018. Ek het my rede gegee op die boodskap aan JC.

Ek gaan eerlik wees deur om te noem dat daar wel interaksies tussen my en Stephanie plaasgevind het. Ek is nie oneerlik hieroor nie. Ons interaksies het meestal bestaan uit redenasies wat basies nêrens vir beide van ons geëindig het. Ek het meeste van die tyd vir myself baklei, en meeste van die tyd ook vir ‘n onskuldige slagoffer van moord baklei nadat Stephanie haar en haar familie swartgesmeer het. Daardie feit is gebasseer deur meer as een mens wat Stephanie se optrede teenoor die Steenkamp familie gesien het, buiten nou my en JC.

Stephanie het tot meer onlangs toe genoem dat daar boelies was wat sy moes blok nadat sy siek geraak het op Vrydag, 15 Februarie 2019. Ek het besluit om my weergawe te vertel van Desember 2018 tot die aand van 16 Februarie 2019 in ‘n bietjie meer detail, so dat daar verstaan kan word hoe onmoontlik dit bykans was vir my om enige interaksie met Stephanie te gehad het.

Dit begin als op Donderdag, 13 Desember 2018. Ek het op ‘n welverdiende vakansie gegaan na ‘n baie lang en dreinerende jaar. Ek was moeg gewees en wou net daardie middag ontspan. My laaste interaksie met Stephanie was op Sondagaand, 2 Desember 2018 waar ek haar aangespreek het om my uit te los uit haar inskrywings uit. My vriend, JC, het tot op my verdediging gekom en Stephanie ook aangespreek om my in vrede te los.

Ek het tydens my vakansie my foon afgelos, boeke soos The Classifier van Wessel Ebersohn, Ballade vir ‘n Enkeling van Leon van Nierop en Small Great Things van Jodi Picoult gelees, Fuller House op Netflix gekyk, baie flieks gekyk en die belangrikste van die als, waardevolle tyd saam met my familie gespandeer. Ek het baie min tyd op sosiale media gespandeer en baie min tyd gespandeer op my blogs, en het meer tyd gespandeer om my aandag te gee aan mense wat rêrig vir my saakmaak.

Aan die begin van my vakansie het ek nog ‘n profiel op Twitter van Stephanie ontdek en die profiel onmiddelik geblok van beide my persoonlike profiel en die Against Abuse profiel af. Dit het verloop sonder enige interaksies tussen ons twee. My vakansie het sonder enige voorvalle aangegaan.

My vakansie het tot op ‘n einde in middel-Januarie gekom en ek het terug werk toe gegaan. Op 17 Januarie het ek Stephanie se kanse om enige kommentaar te lewer op my blogs op wordpress geblok. Weereens, het dit verloop sonder enige interaksies of insidente. Ek was meer bekommerd oor my vriend, Shaun, wat sedert Desember in Groote Schuur hospitaal was weens ‘n siekte.

‘n Paar dae later het my onderkaak erg begin pyn. My tande het gepyn en ek kon skaars my kaak beweeg. Dit het gevoel asof die verstandtand aan die onderkant van my regterkaak begin deurgroei het, wat die pyn veroorsaak het. Ek was in daardie tyd baie bekommerd gewees en het op Maandag, 28 Januarie 2019 ‘n afspraak by Parkendorf and Associates, ‘n tandaarts praktyk in die Netcare Family Medical Centre in Kenilworth gemaak.

Op Vrydag, 1 Februarie het ek die middag van my werk afgevat om na die tandaarts toe te gaan. Die tandaarts het my meegedeel dat ek ‘n chirurg moet gaan sien want al vier my verstandtande moet verwyder word onder algemene narkose. Ek het ook boonop infeksie gehad in my tandvleis. Die tandaarts het aan my verduidelik dat die verstandtande aan die onderkaak baie diep sit en dat dit net-net aan my senuwee geraak het, wat groot probleme sou veroorsaak het. Ek het daardie middag groot geskrik toe ek die x-strale gesien het.

Ek was baie bekommerd oor die operasie en op ‘n manier bang gewees. Ek was ook ‘n bietjie bekommerd gewees oor my mediese fonds en wat hulle presies als dek. Ek het die res van daardie middag tyd spandeer met navorsing oor hoe my mediese fonds ‘n operasie van so ‘n aard gaan dek en wat my opsies is. So weereens, het ek nie eintlik tyd gehad vir sosiale media nie.

Op 3 Februarie het ek die slegte nuus ontvang dat my vriend, Shaun, gesterf het die oggend. Ek was baie geskok en baie hartseer gewees oor sy skielike afsterwe en het baie gehuil daardie middag. Ek was deur my familie en vriende bygestaan, en ek kon nie deur die dag kom sonder daardie bystand nie.

Die volgende dag was ek by die werk, al wou ek net by die huis gewees het saam met my familie. Ek was by die werk omring deur mense wat dieselfde soort seer gehad het as ek. Ons almal het mekaar gehad om op te steun. Intussen moes ek ook ‘n afspraak maak met die chirurg vir ‘n konsultasie. Ek het ‘n afspraak gekry vir Donderdag, 21 Februarie 2019 met Dr. Allie Mohamed by Constantiaberg Mediclinic.

Shaun se begrafnis was Saterdag, 9 Februarie. Die diens was in Mitchells Plain gehou waar hy gewoon het. Dit was baie hartseer gewees en Shaun was baie geliefd gewees onder baie van sy vriende en natuurlik sy familie. Shaun was begrawe gewees in Plumstead en die verversings was gehou by die gemeenskapsentrum in Mitchells Plain.

Die week wat gevolg het was ek baie gespanne gewees oor wat presies die chirurg gaan sê oor my operasie. Met al die spanning het ek navorsing gedoen oor verstandtande en mediese fondse in Suid-Afrika wat baie interesant was, terloops. Ek het oor verskillende mediese fondse navorsing gedoen om uit te vind wat hul terme en voorwaardes is met so ‘n operasie. Met die gevolg het ek baie min tyd spandeer op sosiale media en meer tyd gespandeer om myself te bekommer oor sekere aspekte van my operasie.

Op 15 Februarie daardie aand het ek kuiergaste gehad wat my vooraf geluk gewens het met my verjaarsdag. Ons het gesels oor die Stormers wat teen die Bulle gaan speel op Loftus, my afspraak met die chirurg en my kuier saam met my familie. Dit was ‘n baie besige dag by die werk en ek wou net ontspan en rustig wees daardie aand saam met my familie.

Ek het Saterdag, 16 Februarie 2019 my 37ste verjaarsdag gevier saam met my familie. My twee niggies het ook kom kuier en ons het lekker gesels. My suster, swaer en my een-jarige niggie het ook ‘n draai gemaak en ons almal het heerlik gekuier. Met al die hartseer en bekommernisse waardeur ek was die laaste twee weke, was die kuier presies wat ek nodig gehad het om weer te laat besef hoe kosbaar my familie vir my is.

Daardie aand het ek weer ‘n inskrywing van Stephanie gelees waar sy alweer my swartgesmeer het in haar eie blog. Alhoewel haar inskrywing my ontstel het, het ek geen reaksie gewys op enige manier nie. Die enigste reaksie wat ek wel gewys het was om Stephanie geheel en al te verban en te blok waar moontlik. Ek was ontsteld dat diè inskrywing twee weke gekom het na Shaun se dood. My wonde was nog rou gewees na sy dood en ek het daardie inskrywing as ‘n baie lae en gemene hou gesien.

Stephanie was volgens haar inskrywing baie siek gewees. Sy het die dag voor dit in ‘n noodgevalle eenheid geëindig nadat sy siek geword het. Volgens haar het spanning en stres bygedra tot haar siekte en sy het die blaam basies op my gelê omdat sy “geboelie” was.

Soos ek genoem het, my laaste interaksie met Stephanie was 10 weke voor haar opname in die hospitaal. Ek het Stephanie geblok deur die loop van verlede jaar af van twitter en van my een facebook profiel. Ek het Stephanie begin verban van ‘n paar van my blogs af nog voor die hele insident op 16 Februarie, insluitend my wordpress blogs. Dit maak dit dan bykans onmoontlik om enige interaksie te hê met Stephanie.

Ek ontken daarby dat daar enige interaksie tussen my en Stephanie op enige sosiale media platform of blogs was in die laaste agt maande. Ek doen hierdie inskrywing bloot omdat ek wil verder keer dat enige onwaarhede dat ek mense teister op sosiale media versprei word. Dit was ‘n uiterse moeilike ses maande vir my gewees as persoon met die verlies van my vriend en die operasie, wat op 15 Mei 2019 by die Tokai Medical en Dental Centre plaasgevind het.

Hierdie onware bewering dat ek vir Stephanie geboelie het, dra geen gewig nie. Dit dra net gewig as mense haar bewering glo en as dit my en JC se reputasie skade sal doen. Ek is hoopvol dat dit my laaste inskrywing van so ‘n aard sal wees want ek kan net soveel kere my kant van die storie stel. Ek is hoopvol dat my perspektief in ‘n beter lig gestel kan word.

Ek is hoopvol dat ek van nou af vorentoe kan kyk en hoop dat dinge weer vir my sal opkyk. Ek moet ook, sonder dat ek myself weereens moet verduidelik, omsien na my eie gesondheid en welstand. Om geteister te word soos wat ek geteister was, het sy tol geëis op my gesondheid. Ek het baie sinus probleme, en soms kry het migraines as ek gespanne is. Stres maak my kopsere baie erger.

Ek is laastens hoopvol dat hierdie ervaring mense sal leer dat jou waarheid altyd saakmaak op die ou einde. Ek is hoopvol dat mense sal leer om mekaar met die nodige respek te behandel en dat mense ander se menings oor ‘n saak met respek sal hanteer. Almal is geregtig op ‘n mening oor ‘n spesifieke saak, maar niemand besit daardie reg om ander af te breek net omdat jy nie langs dieselfde kampvuur sit nie.

Boeke gelees tydens vakansie

Net na my operasie op 15 Mei 2019 by Netcare Medical and Dental Centre

Vier Jaar

‘n Paar weke gelede het my vriendin en mede-admin van hierdie blog, Yolandi, ‘n inskrywing gemaak op haar persoonlike blog getiteld “Ietsie op die Hart”. Dit beskryf die teistering en afknouerigheid op sosiale media wat sy moes verduur het die laaste vier tot vyf jaar deur ‘n boelie. Yolandi het genoem die blog dat sy deur hel was as gevolg van die teistering en blatante afknouerigheid deur die boelie.

Ek neem dit nou op my skouers om vir Yolandi op te staan en te verdedig nadat sy (alweer) daarvan beskuldig is dat sy wat Yolandi is, die boelie is. Ek ken Yolandi sedert 2009 om te weet dat sy nie tot so iets instaat sal wees nie. Yolandi is ‘n baie sagmoedige mens is wat net goed is vir almal om haar en baie omgee vir haar familie en vriende. Yolandi is ook ‘n baie sterk mens wat sal baklei vir dinge waarin sy glo, maar sy sal nooit haar beginsels aan enige iemand forseer nie. Dit is hoe sy is. Sy het respek vir ander se sienings van die lewe.

Yolandi het nie gister baie lekker gevoel nie en het nie die krag gehad om te reageer op die nuutste aanval nie. Sy was te moeg gewees om nog ‘n blog te skryf oor hierdie onaangename situasie. Yolandi het gister ook ‘n migraine gehad. Yolandi het aan my sowat ‘n paar jaar gelede genoem dat sy sinus probleme het wat soms kopsere veroorsaak. Stres en spanning lei ook daartoe by dat die kopsere erger word vir Yolandi en kan selfs vir dae aanhou. Nou kan julle net indink hoe erg die kopsere was as gevolg van die stres en spanning wat sy moes verduur as gevolg van die teistering?

Yolandi is sedert middel 2014 deur die boelie, Stephanie de Kock, geteister en afgeknou op sosiale media. Ek neem dit op myself om die boelie se naam bekend te maak want hierdie hele ellendige ervaring moet op een of ander manier vir Yolandi tot ‘n einde kom. Die enigste manier is dat die volle waarheid vertel word. Daar is wel ‘n magdom skermgrepe van die jare se teistering, asook skermgrepe dat Stephanie die moordslagoffer, Reeva Steenkamp en haar familie, swartgesmeer het op sosiale media.

Yolandi het ook deur die jare vir Reeva en haar familie opgestaan en verdedig, maar ongelukkig het die teen ‘n prys gekom en sy het ‘n teiken geword van Stephanie se teistering en afknouerige opmerkings. Yolandi het in haar inskrywing genoem dat daar meer as net een mens was wat Stephanie aangevat het en gekonfronteer het oor haar wat Reeva en haar familie swartgesmeer het op sosiale media. Ek kan dit bevestig dat ek ook gesien het hoe mense vir Stephanie aangevat het op sosiale media daaroor.

Ongelukkig het die teistering aangehou vir Yolandi. Op 22 Desember 2015 het Stephanie ‘n lasterlike uitlating op Facebook gemaak dat Yolandi dwelmgebruik goedkeur en dat sy iemand ken wat op dwelms is. Stephanie het ook genoem dat Yolandi sal dink dat dit oulik sal wees vir mense om dwelms gebruik. Dit is beslis ‘n lasterlike aantuiging wat Stephanie in groot moeilikheid sou gebring het sou sy daardie aantuiging teenoor iemand anders gemaak het wat ‘n baie goeie prokureur kon bekostig het. Stephanie het geen bewyse wat daardie valse aantuiging kan staaf nie. Na versigtige oorweging en met toestemming van Yolandi het ons die bewys ingesluit in hierdie inskrywing om te bewys dat beide van ons nie leuens sal versprei oor so iets nie.

In Augustus 2016 is Yolandi so sleggesê en geboelie deur Stephanie op Twitter. Yolandi moes hierdie hel vir daardie Saterdag verduur, soveel so dat haar eie familie kon agterkom wat besig was om te gebeur, asook Yolandi se vriende. Dit het so erg gegaan dat iemand vanuit die bloute gevra het wie hierdie big bully girl (sic) is wat Yolandi so teister. Almal het op daardie dag geweet na wie die persoon daardie woorde verwys en dit was nie Yolandi nie. Yolandi het dae later na hierdie hele onsmaaklike storie Stephanie vir die eerste keer op Twitter geblok en nie weer teruggekyk nie. Maar ongelukkig was dit nie die laaste profiel wat Stephanie geskep het nie.

Op 17 Februarie 2017, ‘n dag na Yolandi se 35ste verjaarsdag, het Stephanie op Facebook haar wens basies uitgespreek dat iets geweldadigs moet gebeur met Yolandi se geliefdes. Yolandi was beslis baie ontsteld gewees oor hierdie lae opmerking en Stephanie uitdruklik gewaarsku om haar familie uit te los uit haar kommentaar nie, want haar het niks te doen gehad met die debat tussen haar en Stephanie nie. Weereens is daar ‘n skermgreep geplaas om te wys dat Yolandi haar feite kan staaf en die waarheid praat.

Op die profiel foto van daardie skermgreep kan jy duidelik sien Stephanie hou ‘n plakaat op wat basies sê dat elke vrou verdien om veilig te voel. Die oorsprong van die woorde kom van Alison Botha se The Butterfly Revolution ‘n paar jaar gelede. Alison Botha het ‘n motiveringspreker geword na haar traumatiese verkragting en het ‘n baken van hoop en inspirasie geword. Ek sien Stephanie se houding in die profiel foto as ironies, wat enige iemand wat aankondig dat sy of hy teen verkragting is, sal nooit iets geweldadigs op iemand anders se familie wens nie.

Yolandi was ook afgeknou deur die loop van 2017 en 2018 op Twitter. Daar is skermgrepe om daardie stelling te kan staaf en dit is nie net ek en Yolandi wat daarvan weet nie, baie van ons vriende is ook ingelig oor die hele nagmerrie waardeur Yolandi moes gaan. Op Dinsdag, 25 September 2018 daardie aand het Yolandi ‘n whatsapp boodskap vir my gestuur om my te laat weet dat sy Stephanie gaan blok van die Against Abuse twitter profiel want Yolandi het nie meer kans gesien om haarself te verdedig en te verduidelik nie. Sy het Stephanie daardie aand geblok.

Op Donderdag, 27 September 2018, het Stephanie weer Yolandi sleggemaak op Twitter en ek het op daardie dag skermgrepe daarvan geneem en dit na Yolandi gestuur. Stephanie het daarna met ‘n storie begin dat Yolandi haarself “gewip” het vir Stephanie en haar op diè Donderdag geblok het. Die whatsapp gesprek tussen my en Yolandi hieronder bewys die teendeel.

Yolandi se laaste konfrontasie het op Sondagaand, 2 Desember 2018 gekom nadat sy Stephanie aangespreek het om haar uit te los. My laaste konfrontasie met Stephanie was op Donderdag, 13 Desember 2018 gewees toe ek Stephanie ook aangespreek het om Yolandi uit te los. Dit is als op wordpress gebeur nadat Yolandi ‘n inskrywing gemaak het wat Stephanie verkeerdelik aangeneem het dat dit oor haar gegaan het en probeer het om Yolandi se inskrywing uit verband uit te ruk. Stephanie was hoeveel keer aangespreek om Yolandi uit te los deur my, maar selfs dit het haar nie gestop nie.

Op 13 Desember 2018 het Yolandi ‘n welverdiende blaaskans geneem en op vakansie gegaan waar sy omtrent die hele vakansie deur boeke gelees het, flieks gekyk het, reekse op Netflix gevolg het en tyd saam met haar familie spandeer het. Ek was besig met navorsing en het Yolandi gehelp om haar Facebook blogs aan die gang te hou. Yolandi het in Januarie teruggekeer werk toe.

Ongelukkig het Yolandi op Sondag, 3 Februarie vanjaar haar vriend, Shaun, aan kanker verloor. Die hartseer nuus het gekom twee dae na Yolandi se afspraak met die tandaarts waar sy die nuus meegedeel is dat sy ‘n operasie moet ondergaan om al vier haar verstandtande te laat verwyder. Yolandi was absoluut uit die veld geslaan en ongelooflik hartseer oor die nuus van haar viend se dood. Ek was met Yolandi daardie Sondag vir ondersteuning en sy was omtrent die hele dag in trane gewees. Die begrafnis was Saterdag, 9 Februarie.

Op Vrydag, 15 Februarie het ek ‘n draai gemaak by Yolandi. Dit was ‘n dag voor haar verjaarsdag en ons het gesels en net gekuier. Sy was op die dag van haar verjaarsdag by haar familie gewees en het baie lekker gekuier. Haar een-jarige niggie was ook daar gewees. Yolandi het die kuier nodig gehad na al die trauma waardeur sy was en ek het dit vir haar gegun.

Stephanie het gedink om Yolandi in nog ‘n inskrywing op wordpress sleg te maak en aan te val. Genadiglik het Yolandi kalm gebly en Stephanie de Kock geheel en al geblok van Speak Out Against Abuse, Fight Against Bullying and Harassment, All About Dogs en Yolandi se eie blog af (als Facebook blaaie wat deur my en Yolandi begin is). Stephanie is maande gelede al van Fight Against Violence and Abuse af geblok. Sy was ook maande terug geblok op Twitter deur Yolandi, en omtrent ‘n jaar gelede geblok van Yolandi se persoonlike en private facebook profiele af.

Uit my oogpunt uit was dit ‘n baie lae en gemene hou van Stephanie om iemand sleg te sê in ‘n blog wat twee weke gelede haar vriend aan kanker verloor het. Dit was ook uiters onvervraagd en uiters onsensitief. Boonop het Stephanie Yolandi die blaam gegee dat sy in die noodgevalle eenheid geëindig het weens stres van ‘n infeksie.

Ten spyte dat Stephanie geblok wat van ons sosiale media profiele en blaaie, was ons nogsteeds (en tot vandag toe) uitgemaak as boelies wat Stephanie “geteister” het. Onthou, my laaste konfrontasie met Stephanie was twee maande voordat sy dit bekend gemaak het dat sy siek was weens stres. Yolandi se konfrontasie met Stephanie was omtrent tien weke voor hierdie hele insident op 16 Februarie.

Daar was geen konfrontasies of enige  interaksie met Stephanie sedert Desember 2018 nie en daar is ook geen eintlike bewyse wat sy kan staaf dat sy geboelie is deur ons nie. Dus, beide ek en Yolandi ontken ten sterkste dat ons die oorsaak was dat Stephanie ‘n stresverwante siekte gekry het. Stephanie was ook vooraf geblok deur Yolandi tydens 2018 en voor Februarie van 2019, asook wordpress waar sy geblok was om kommentaar te lewer op ons blogs. Dit maak dit onmoontlik dat sy geboelie was deur ons. In die twee maande tussen Desember 2018 en Februarie 2019 het baie gebeure plaasgevind waarop ons aandag gevestig was ook so ons het min tyd gehad eintlik vir sosiale media.

‘n Interesante feit wat ek kan noem is dat Yolandi op nog ‘n skermgreep op haar foon afgekom het ‘n week gelede waar Stephanie vir Yolandi op 9 Augustus 2014 op Beeld se Facebook blad op ‘n manier vir Yolandi gedreig het dat sy vir “julle sal gaan” (dit sluit Yolandi en haar vriende in). Dit is basies ‘n baie groot aanduiding dat Stephanie van plan was om Yolandi se lewe hel te maak op sosiale media, en dit is beslis ‘n baie groot aanduiding dat Yolandi nie die boelie is wat Stephanie beweer sy is nie. Daardie skermgreep is ook ingesluit in hierdie inskrywing om te bewys dat Stephanie daarop uit was om Yolandi (en ‘n paar ander mense) te teiken. Sy sal als dit doen om Oscar Pistorius te verdedig, ‘n veroordeelde moordenaar wat 13 jaar verdere tronkstraf opgelewer is vir die moord op Reeva Steenkamp.

Ek wens amper hierdie inskrywing was ‘n draaiboek wat ek skryf vir ‘n fliek, maar ongelukkig is dit die ware gebeur van die afgelope vier jaar. Hierdie inskrywing is geskoei op bewyse en feite en nie ‘n opgemaakte storie vol leuens nie. Yolandi het soos duisende ander mense vir Reeva Steenkamp en haar familie verdedig, maar op ‘n manier moes sy deurloop onder afknouerig en teistering van Stephanie de Kock.

Ek kan getuig dat Yolandi keer op keer baie ontsteld was en dat sy somtyds ook in trane was weens die spanning van die teistering. Dit was nie lekker om haar so te sien nie. Ontstellend vir my eintlik. En vir diè wat Yolandi vir baie jare lank al ken. Yolandi is nie ‘n wraakgierige mens nie en ons almal wat haar ken weet dat sy ‘n baie groot hart het wat omgee vir ander om haar.

Ek doen hierdie inskrywing vanaand want Yolandi verdien beter as die behandeling wat sy op sosiale media die afgelope vier jaar gekry het. Yolandi kan nie meer terugkyk en heeltyd wonder wat mense soos Stephanie van haar dink nie, maar ek kan julle almal verseker Yolandi is beslis nie die boelie soos wat daar beweer is nie. Yolandi het wel vir maande, of selfs jare gewonder wat sy verkeerd gedoen het, maar sy het opgehou wonder want sy weet sy het niks verkeerd gedoen nie. En baie van ons weet dit ook.

Ek hoop van harte hierdie inskrywing is die laaste een van so ‘n aard en as mense hierdie inskrywing gaan lees, sal besef wat die eintlike waarheid is oor hierdie hele onsmaaklike situasie. Yolandi is deur genoeg soos dit is en verdien baie beter as dit. Ten minstens sal hierdie inskrywing beide van ons vry maak want dit is wat die waarheid altyd doen aan mense.

Dwelmgebruik skermgreep - 22 Desember 2015

17 Februarie 2017 - Skermgreep van Yolandi se geliefdes

9 Augustus 2014 

25 September 2018 whatsapp boodskap

Sosiale Boelies

Ek het ‘n week of twee gelede in my eie persoonlike blog ‘n baie onaangename ervaring gedeel wat oor vier jaar verloop het oor hoe ek afgeknou, geteister en aangeval was op sosiale media. Ek het genoem dat dit uiterse hel was vir my as ‘n mens om deur als dit te gaan.

Dit is vrouemaand hier in Suid-Afrika. Ons is veronderstel om elke vrou te vier en te waardeer vir al die harde werk wat sy doen. Of dit nou ‘n moeder is wat elke dag haar kinders versog. Of ‘n dokter is wat mense gesond maak. Of dit nou ‘n onderwyser is wat kinders opvoed en ‘n verskil in hul lewens maak. Ons waardeer vrouens soos Moeders, Oumas, niggies, tantes, susters en vriendinne.

Ongelukkig werk dit ook nie altyd so nie. Ongelukkig vir sterk vroue wat opstaan vir dit waarin hulle glo word hulle geboelie deur mense en dit als gebeur net op sosiale media. Ongelukkig gebeur dit ook so dat dit vroue deurloop onder ander vroue se skerp en los tonge, of vingers wanneer dit by sosiale media kom.

Daar is vroue vandag wat hulself sal wend op sosiale media om die vroue aktiviste of vroue wat net hard werk om ‘n verskil te maak af te kraak, en swart te smeer op die platforms vir almal om te sien. Vroue wat sterk en braaf genoeg  is om ‘n stem te wees vir die onskuldiges loop somtyds deur. Ongelukkig skryf ek dit want ek kan dit skryf uit ervaring uit. En glo my, dit is nie iets wat ek op ander sal wens nie.

Vroue is veronderstel om mekaar aan te moedig en te ondersteun met als wat hulle doen. Vroue is veronderstel om mekaar voorspoed toe te wens met als wat hulle aanpak. Om dit op te som, vroue moet ander vroue met woorde opbou en nie afbreek nie, veral nie op sosiale media nie.
Ongelukkig is dit ‘n sirkel van bitterheid, jaloesie en haat waar hierdie vroue nie ander ‘n plekkie in die son sal gun nie. Dit is hartseer om te sien dat hulle verkies ander vroue af te breek, te kritiseer of net swart te smeer op sosiale media platforms omdat hulle nie braaf genoeg was om dieselfde te doen nie.

Dit is hartseer om te sien dat sulke vrouens hul tyd sal gebruik om iets negatiefs te sê teenoor ander as om eerder ‘n positiewe woord of twee in te kry. Ongelukkig sal dit nooit verander nie.

https://yollieserfontein79.blogspot.com/2019/07/ietsie-op-die-hart.html

Dertien Redes

Ek het verlede jaar Thirteen Reasons Why vir die eerste keer op Netflix gesien nadat Yolandi voorgestel het om dit te kyk. Thirteen Reasons Why is ‘n reeks wat die storie vertel van Hannah, ‘n hoërskool student wat selfmoord pleeg, maar bandopnames nagelaat het vir haar vriend, Clay, om te luister oor wat daarnatoe gelei het dat sy die drastiese besluit geneem het om haar eie lewe te beëindig. Dit was uit my oogpunt uit baie hartseer om te sien, en ongelukkig beskryf dit die realiteite van Hoërskool en dit is elke ouer se keuse om die reeks te kyk as besprekingspunt van die onderwerpe wat die reeks wys, soos teistering, verkragring en dwelm misbruik.

Ek was veral geraak deur hoekom Hannah daardie besluit geneem het. In die eerste episode gaan Hannah uit op ‘n afspraak saam met Justin, iemand op wie sy gevoelens begin ontwikkel het. Dinge in haar lewe het van daar af begin skeef loop vir Hannah toe daar ‘n foto van haar versprei word op sosiale media. Sy was die toppunt van bespreking en ‘n teiken geword van teistering. Sy het ‘n reputasie gekry as iemand wat sy nie is nie. Die laaste strooi vir haar was toe sy verkrag was deur nog ‘n student een aand tydens ‘n partytjie en sy daaroor gepraat het met ‘n berader. Selfs die berader het die verkeerde advies gegee en dit is toe Hannah die besluit geneem het.

Ongelukig is hierdie reeks nie onrealistiese verhaal met robotte en vreemde ruimtewesens nie. Dit reflekteer ongelukkig die werklikheid van die Hoërskool lewe. En hoe slagoffers van teistering en verkragting desperaat is vir ‘n oplossing om hul leiding te beëindig. Daar is elke nou en dan ‘n student wat hom-of haarself wend na drastiese stappe weens die feit dat hulle geboelie word.

Daar is hulplyne in Suid-Afrika, maar is dit nie die skole se verantwoordelikheid om toe te sien dat kinders uitsien om skool by te woon en veilig te wees nie. In sommige gevalle word daar nie baie gedoen deur skole om die kinders teen teistering te beskerm nie. Kyk nou weer soos met Hannah se skool, wat op die ou einde nie verantwoordelikheid wou aanvaar vir Hannah se dood nie.

Ek het hierdie week gelees dat ‘n 14-jarige student in Engeland selfmoord gepleeg het weens die feit dat hy geboelie was op skool. Die kind het voor ‘n trein ingespring ten aanskoue van sy klasmaats, en dit terwyl dit voorkom kon word as daar ernstiger opgetree was deur die skool self. Sulke gevalle gebeur ook in Suid-Afrika, soos met die geval van ‘n skool student van Klipspruit wat na bewering deur ‘n onderwyser geboelie was, wat daartoe gelei het dat sy selfmoord gepleeg het. Sekerlik moes daar teen die onderwyser opgetree het voor als dit gebeur nie, maar dit was hopeloos te laat vir die tiener.

Skole in Suid-Afrika moet optree teen gevalle van teistering, veral kuberteistering. Dit is goed en wel as die boelies gevang word en geskors word, maar vir hoe lank word hulle geskors en wat doen hulle as dit nie ophou nie. Wat dan van die slagoffers? Is dit ooit goed genoeg vir hulle om met die onderwysers te praat wat besig is om te gebeur, of is dit goed genoeg dat gevalle van teistering by die nodige departemente aan te meld?

Teistering het ‘n effek op elke kind en tiener, en ek glo uit ‘n persoonlike oogpunt dat daar swaarder opgetree moet word. Anders gaan slagoffers nooit voel dat hulle veilig is of hul skoolloopbane te geniet nie.